Kiedy rodzice się starzeją, pozwól im starzeć się z tą samą miłością, z jaką oni pozwolili ci dorastać.
Niech cieszą się swoimi przyjaciółmi, rozmowami z tobą i swoimi wnukami.
Pozwól im mówić i powtarzać swoje historie, słuchając ich z taką samą cierpliwością i zainteresowaniem, z jakimi oni słuchali twoich, gdy byłeś mały.
Pozwól im wygrywać, tak jak oni tyle razy pozwalali wygrywać tobie.
Pozwól im żyć wśród przedmiotów, które tak długo były częścią ich życia, ponieważ boli ich uczucie, że zabierasz im fragmenty ich istnienia.
Pozwól im popełniać błędy, tak jak ty popełniałeś je wiele razy.
Pozwól im żyć i staraj się uczynić ich szczęśliwymi na ostatnim odcinku drogi, który mają jeszcze do przebycia, tak jak oni podali ci rękę, gdy zaczynałeś swoją drogę.
Pamiętaj – ten, kto zapomina o swoich rodzicach, nie ma przyszłości.